Χειρονομίες αλληλεγγύης στους 3 συλληφθέντες για την απαλλοτρίωση στο ΑΧΕΠΑ

“Η απαλλοτρίωση πόρων είναι απαλλοτρίωση στιγμών ζωής / Αλληλεγγύη σε Γ. Δημητράκη, Κ. Σακκά & Δ. Συριανού”

“Αναφερόμενοι στην άρνηση εργασίας, αυτή είναι που κάνει εφικτή την απαγκίστρωση του Επαναστάτη απο την συνθήκη της μισθωτής σκλαβιάς ωστε να είναι κύριος της ζωής του και να μπορεί να διαθέτει απερίσπαστα το χρόνο και όλο του το είναι στο πόλεμο ενάντια στο σύστημα. Είναι μια αντιπρόταση στο σήμερα, μια αξιοπρεπής επιλογή που δεν θα μπορούσε παρα να έβρισκε την θέση της ανάμεσα σε μια πλειάδα πρακτικών που χρησιμοποιούσαν και χρησιμοποιούν οι άνθρωποι του ευρύτερου ανατρεπτικού- επαναστατικού χώρου.”
Αντάρτικη Ομάδα Τερροριστών – Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς

Όταν το κεφάλαιο θεμελιώνει την οικουμενική του κυριαρχία στη διασπορά ενός αισθήματος σεβασμού για την ιδιοκτησία, και υποταγής στη μισθωτή εργασία (ως απαραβίαστη προϋπόθεση για την εξασφάλιση της ιδιοκτησίας), τότε η απαλλοτρίωση πόρων μετατρέπεται σε καίριο επαναστατικό πλήγμα ακριβώς στον πυρήνα του.

Όσοι μιλούν για επανάσταση χωρίς να επιτίθενται στον νόμο της αξίας, την ιερότητα της ιδιοκτησίας, την ευτέλεια της μισθωτής σκλαβιάς και την κανονικότητα της εμπορευματικής κυκλοφορίας, αυτοί οι άνθρωποι αφήνουν στο απυρόβλητο την καρδιά του κόσμου του κεφαλαίου. Η επίθεση στις παραπάνω πραγματικότητες, εντός των οποίων η τάση της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης γίνεται πιο έκδηλη, διόλου τυχαία συνδέει ανθρώπους με πολύ διαφορετικές θεωρητικές αφετηρίες, οξύνοντας τις επαναστατικές προοπτικές. Δεν εκφράζουμε καμία εγγύτητα με άτομα που μνησίκακα συνταυτίζονται με θεσμικές ρητορικές, δικαιολογώντας την αυτομόλησή τους με γνωστές ευτράπελες προφάσεις, όπως «οι πρακτικές αυτές είναι μάταιες, αυτοκαταστροφικές και ατελέσφορες».

Η απαλλοτρίωση είναι η φωνή της εξέγερσης στο εδώ και στο τώρα. Αποτελεί μια μορφή συνολικής κριτικής και ρήξης με τις υπάρχουσες αξίες, και η εφαρμογή της θα συνεχίσει να συντονίζει τα βήματα των εξεγερμένων ανά τον κόσμο. Αν το κεφάλαιο μας διαχωρίζει, τότε μοναδική ευκαιρία να να το διαλύσουμε είναι η ενοποίηση των αρνήσεών μας σε κοινές προοπτικές.

Το μεσημέρι της 12ης Ιούνη 2019, σε απόπειρα απαλλοτρίωσης χρηματαποστολής που θα ανεφοδίαζε ΑΤΜ στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, στη Θεσσαλονίκη, αιχμαλωτίζονται οι σύντροφοι Γιάννης Δημητράκης και Κώστας Σακκάς, και η συντρόφισσα Δήμητρα Συριανού. Στα media αλωνίζουν τρομο-σενάρια περί «επαναστατικών ταμείων» ή «προπαρασκευαστικής κίνησης για τρομοκρατική ενέργεια», με την αντιτρομοκρατική να ενορχηστρώνει όλες αυτές τις ρητορικές. Ως μια ελάχιστη χειρονομία αλληλεγγύης με τα τρία αιχμάλωτα συντρόφια μας, κάποιο απ’ τα προηγούμενα βράδια κρεμάσαμε πανό και γράψαμε συνθήματα στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής.

Δύναμη στους αναρχικούς απαλλοτριωτές της χρηματαποστολής στο ΑΧΕΠΑ

Consumimur Igni
Συμβούλιο για τους σκοπούς της ανάφλεξης

ΥΓ.1: Να σταθούμε ανάχωμα στις φρονηματικές διώξεις που υφίστανται 20 πρώην και νυν πολιτικοί κρατούμενοι, με αφορμή την αλληλεγγύη που έδειξαν στον αναρχικό σύντροφο Ντίνο Γιαγτζόγλου, κατά τη βίαιη μεταγωγή του στη Λάρισα τον Φλεβάρη του 2018. Ο μαζικός ξεσηκωμός εντός του κολαστηρίου, καθώς και τα κείμενα που εξέφραζαν αλληλεγγύη, σηματοδότησαν την εκκίνηση δίωξης -έναν χρόνο αργότερα- με χαρακτηριστικά που ξεκάθαρα στοχοποιούν τα επαναστατικά φρονήματα. Στεκόμαστε δίπλα στα συντρόφια μας, ενάντια στα καθεστώτα εξαίρεσης.

ΥΓ.2: Γλυκιά λευτεριά και παντοτινή για τον αναρχικό δραπέτη Γιάννη Μιχαηλίδη. Κράτα γερά σύντροφε.

 

Χειρονομία αλληλεγγύης για τις/τους απεργούς πείνας στις ιταλικές φυλακές

Στις 29 Μάη 2019, οι αιχμάλωτες αναρχικές συντρόφισσες Anna Beniamino -με πρωτόδικη καταδίκη 17 ετών κάθειρξης για την υπόθεση Scripta Manent- και Silvia Ruggeri -προφυλακισμένη στα πλαίσια της πρόσφατης επιχείρησης Scintilla στο Τορίνο- ξεκινούν απεργία πείνας μέσα στα ιταλικά κολαστήρια. Διεκδικούν την απομάκρυνσή τους απ’ τον τομέα AS2, δηλαδή τον τομέα υψίστης ασφαλείας στη φυλακή L’ Aquila, όπως επίσης και την κατάργησή του.

23 ώρες πλήρους απομόνωσης ημερισίως, σε ένα κελί σχεδιασμένο ώστε μετά βίας να δέχεται το φως του ήλιου, με περιορισμένα επισκεπτήρια, με έλεγχο και λογοκρισία της αλληλογραφίας, δίχως δυνατότητα παρουσίας ακόμα και στο δικαστήριο, βλέπουμε την κατάσταση εξαίρεσης ωμά αποτυπωμένη και απολύτως ενσαρκωμένη σε αυτές τις συνθήκες εγκλεισμού.

Τον αγώνα των συντροφισσών στηρίζουν έμπρακτα και οι έγκλειστοι σύντροφοι Salvatore Vespertino, Giovanni Ghezzi, Alfredo Cospito, Marco Bisesti και Luca Dolce, ξεκινώντας και αυτοί απεργία πείνας.

Τα μεσολαβούντα χιλιόμετρα ανάμεσα σ’ εμάς και τα δοκιμαζόμενα συντρόφια μας σε όλον τον κόσμο δε θα σταθούν ποτέ αρκετά για να ολιγωρήσουμε. Τα μάτια μας δεν εξοκείλλουν στις ερήμους των κατακερματισμένων καθημερινών βιωμάτων λησμονώντας την αδιάκοπη αναζήτηση στιγμιοτύπων πολέμου. Τα μάτια μας και το σύνολο των αισθήσεών μας είναι πάντα στρατευμένα στη μεγάλη οικογένεια της ρήξης με το υπάρχον. Για όσες/ους έστω και μία στιγμή αισθάνθηκαν πως η μοναδική τους πατρίδα εμφανίστηκε σε μία στιγμή σύγκρουσης με ό,τι αυτός ο κόσμος εκπροσωπεί, για όσες/ους το μοναδικό τους σύνορο είναι αυτό που οι ίδιες/οι χάραξαν μεταξύ της υποτακτικής συναίνεσης και της ριψοκίνδυνης ανάληψης ενεργής συμμετοχής στον κοινωνικό πόλεμο, ο αγώνας που δίνει κάθε αναρχικό συντρόφι για έναν κοινό σκοπό είναι και δική τους υπόθεση.

Δεν παραγνωρίζουμε πως, καθώς οι ορέξεις των κρατών για σταθερότητα και εξομάλυνση των εσωτερικών αντιθέσεων αυξάνονται εκθετικά μαζί με την αμετροέπεια που τα διέπει διαπιστώνοντας την άμπωτη των ανατρεπτικών κινημάτων, κάθε δική μας υποχώρηση και ολιγωρία επιτείνει την τραχύτητα των κατασταλτικών χτυπημάτων. Η έλλειψη συνεκτικής στήριξης του αγώνα των Ιταλών συντροφισσών/φων θα προσφέρει απλά περισσότερη αυτοπεποίθηση και σιγουριά στις επικείμενες αντιαναρχικές εκστρατείες ανά την υφήλιο, οι οποίες, απομακρύνοντας τις αμφιβολίες και του πλέον εθελότυφλου, αποδεικνύουν τη διεθνή φύση του πολέμου στον αποικειοποιημένο από το κεφάλαιο κόσμο. Να μην παραβλέπουμε πως τα συντρόφια διώκονται και δικάζονται πρώτα ως αναρχικές/οί, και ότι οι ίδιες καταστάσεις εξαίρεσης θα μας χτυπήσουν την πόρτα, όπως και στο παρελθόν όταν οι διεθνείς και εγχώριοι συσχετισμοί το απαιτήσουν.

Θέλοντας να στείλουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στα συντρόφια μας στις ιταλικές φυλακές, κάποιο απ’ τα περασμένα βράδια βγήκαμε και βάψαμε συνθήματα στην περιοχή της Νέας Ιωνίας.

Consumimur Igni
Συμβούλιο για τους σκοπούς της ανάφλεξης

ΥΓ.: Δύναμη στους κρατούμενους στις φυλακές της Χιλής οι οποίοι βρίσκονταν για 14 μέρες σε απεργία πείνας ενάντια στην τροποποίηση του νόμου 321, που δυσχεραίνει τις συνθήκες εγκλεισμού τους. Ο αγώνας τους συνεχίζεται, με παρακώλυση των δραστηριοτήτων εντός των φυλακών.

Αντιδικαστική περιπλάνηση

Μία απ΄αυτές τις νύχτες του Ιούνη περιπλανηθήκαμε σε γειτονιές της Αθήνας στιγματίζοντας τους καμβάδες του σιγανού μητροπολιτικού πολέμου με συνθήματα, αχρηστεύοντας κάμερες βανδαλίζοντας εκκλησίες, κρεοπολεία, τράπεζες και λοιπά βδελυρά σημεία.

Οι απανταχού τυβενοφόροι λυσσάνε να μας πείσουν πως οι εξεγερμένοι βαδίζουν με το φτυάρι ταφής τους στην πλάτη. Δε μας ξενίζουν καθόλου οι καταδικαστικές αποφάσεις υπερβολής, τα αντιτρομοκρατικά νομοθετήματα και οι εκστρατείες διώξεων. Δεν είναι άλλωστε παρά μερικές ακόμη εκφάνσεις της κοινωνίας φυλακής, δίπλα στην πανοπτική εποπτεία των κινήσεων, ή την εθελούσια ταξινόμηση σε λίστες προσώπων. Ο δικαστής επικυρώνει πως όποιος δεν χωρά στον ολοκληρωτισμό της αφομοίωσης και της μαζικής, εξατομικευμένης ομοιογένειας αποπέμπεται στην ειρκτή. Εν τέλει αποδεικνύει πως και μόνο οι επιφάσεις σωφρονισμού αποτελούν υπερφίαλες δηλώσεις γελοιότητας. Τα βρώμικα στόματα των δικαστών μηρυκάζουν την παραίτηση ξερνώντας καταδίκες. Έμμισθα θύματα της πλέον άθλιας διανοητικής τους εξαχρείωσης, νυσταλέα κουρελιάζουν τις ημέρες τους αναζητώντας και κατασκευάζοντας ενόχους. Διαδικασία επικουρούμενη από την με νομική σφραγίδα, ποινικοποίηση της αξιοπρέπειας και την πανηγυρική αθώωση και καθαγίαση συνάμα της υποτέλειας.

Όταν η κατάσταση εξαίρεσης καθίσταται ο κανόνας, τότε κάθε κανόνας είναι εξαιρετέος. Η τρομουστερία της Δύσης απέναντι στον μπαμπούλα του Ισλαμικού Κράτους έχει παράξει τα κατάλληλα νομικά παραπετάσματα για την εξαπόλυση ενός κυνηγιού μαγισσών ενάντια στους εξεγερμένους αναρχικούς. Η προσπάθεια αυτή συντελείται υπό το φως μιας θεαματικής τρομοβόρας εξίσωσης κάθε μη κρατικής βίας με μια εξωγενή απειλή, αξιοποιήσιμη από το κράτος ως μέσο για την συσπείρωση του ανθρώπινου δυναμικού γύρω από την κλονισμένη νομιμότητα του.

Το νομικό οπλοστάσιο των κρατών επεκτείνεται ουσιαστικά με εγκλήματα λόγου. Το σύγχρονο ιδιώνυμο στην Ελλάδα ήλθε στο προσκήνιο στα μουλωχτά με πρόταση Κοντονή για πρόσθεση επιπλέον παραγράφων στις τρομοδιατάξεις 187,187Α κατευθυνόμενων στην κατηγορία της διέγερσης. Η κρυπτικότητα και η ταχεία εξαφάνιση από το προσκήνιο των νέων παραγράφων υπονοεί τη σιγουριά με την οποία θα επιστρέψουν σε χρόνο μυωπικό από πλευράς αντιδράσεων. Ταυτόχρονα οι υποθέσεις Hριάννας και Θεοφίλου αποδεικνύουν περίτρανα ακόμα και στους πιο δύσπιστους πως το δικαϊκό σύστημα μιμούμενο τους εντεινόμενους ρυθμούς κατασκευής κοινωνικής εργασίας χάριν της αξιοποίησης του υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου, σπεύδει να αμβλύνει το πεδίο ελέγχου του προκειμένου να αξιοποιηθεί το ίδιο ως διαδικασία τιμωρίας. Μια διαδικασία τυφλή, σε διαρκή προσπάθεια να δηλώσει παρόν σε έναν κόσμο ετοιμόρροπο υπό το βάρος της μηδαμινότητας του. Τοιουτοτρόπως η γενικευμένη υποτίμηση κάθε επιμέρους, συγκεκριμένης δραστηριότητας, αναπόδραστα αποδίδει την υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής και του ζωντανού χρόνου διαμέσου της μετατροπής τους σε αφηρημένα κοινωνικά προϊόντα νεκρού χρόνου στα κάτεργα της δημοκρατίας.

Έχουμε ήδη αναφερθεί εκτενώς στην επιχείρηση scripta manent στην Ιταλία κατά την διάρκεια των πρώτων διώξεων. Τώρα, το Ιταλικό κράτος στοχοποιεί με βάση τη διάταξη 270Α αλλά και το άρθρο 414 συντρόφους του Croce Nera Anarchica, Radioazione.org και Anarchia.info. Είναι φανερό πλέον πως στην Ιταλική επικράτεια, το κράτος έχοντας ξεμπερδέψει με τα ξεδοντιάρικα, ακίνδυνα εκθέματα του κοινωνικού αναρχισμού, έχει την δυνατότητα να συγκεντρώσει την προσοχή του στις επιθετικές επαναστατικές τάσεις και τις άτυπες αναρχικές δομές που παραμένουν με συνέπεια σε θέση μάχης έναντια στην κυριαρχία. Συνεχίζουμε, μονίμως σε επιφυλακή, να αναλύουμε τον εχθρό και να υπρασπίζουμε τις δομές μας πάντα στο πλάϊ των συντρόφων μας.

Mηδενιστική επίθεση στην κοινωνία του ελέγχου, στο δίκαιο της και τις αξίες που αυτή εκπροσωπεί.

Συνθέμελα να καεί η κάθε φυλακή.

Σύμπραξη Αναρχικών – Consumimur Igni

Κάποια από τα συνθήματα: